اقدام پژوهی چگونه توانستم استرس را در گفتار (مینا ) دانش آموز نابینای کلاس دوم كاهش دهم ؟

با فرمت word و در 26 صفحه

کامل

پست سازمانی :  آموزگار

رشته تحصیلی :   آموزش ابتدایی

یکی از مسائلی که معلولین با آن روبرو هستند برخوردهای اجتماعی می باشد. چه برخورد دیگران با آنها و چه نحوه رفتار آنها با سایر افراد. این مورد (تعاملات اجتماعی) زمانی بیشتر به چشم می خورد که کودک آسیب دیده بینایی برای ادامه تحصیل مجبور می شود که وارد کلاس های تلفیقی شود و یا اینکه پس از پایان 12 سال تحصیل در مدرسه مجبور است وارد دانشگاه شود. اما چه اتفاقی می افتد؟ دورنمای غیر قابل پیش بینی برای آنها و جامعه وجود دارد. به درستی نمی دانیم برخورد سایرین با آنها چگونه است و یا اینکه آنها با افراد عادی چه برخوردی می کنند؟ دلیل اینکه نمی دانیم این است که جامعه ما دید درستی نسبت به افراد آسیب دیده بینایی ندارند. بگذارید یک دورنمای عمومی را با یک مثال طولانی به شما ارائه بدهم:

یک دانش آموز نابینا پس از گذراندن دوره ابتدایی وارد مدرسه عادی می شود. دلیل این امر هم مشخص است چون بعلت آمار پایین دانش آموزان نابینا کلاس متمرکز برای آنها تشکیل نمی شود .البته این بدین معنا نیست که آموزش و پرورش استثنایی او را رها کرده است بلکه برای دانش آموز یک معلم رابط تعیین می کنند که بر حسب معلولیت (نابینا 4 ساعت در هفته و کم بینا 2 ساعت در هفته) زمآنهای خاصی را در مدرسه حضور دارد و وظیفه مشخص او توضیح شرایط روحی و روانی و اموزشی دانش آموز برای کادر اجرایی و آموزشی مدرسه است. او تدریس نمی کند، برگه دانش آموز را تصحیح نمی کند و نمره نمی دهد. تنها در صورت لزوم به رفع اشکال و برگردان برگه های بریل به بینایی جهت تصحیح معلم مربوطه می پردازد. در برخی از امتحانات هم نقش منشی را برای دانش آموز ایفا می کند.در کنار این موارد هر هفته دانش آموز را می بیند و شرایط او را جویا می شود در صورت مشکل سعی می کند آنرا رفع کند.