اقدام پژوهی دبیر ریاضی چگونه اضطراب و نگرانی را در یادگیری درس ریاضی در دانش آموزان کاهش دادم

دانلوداقدام پژوهی  دبیر ریاضی چگونه اضطراب و نگرانی را در یادگیری درس ریاضی در دانش آموزان کاهش دادم ؟بافرمت ورد وقابل ویرایش

اقدام پژوهی حاضر شامل کلیه موارد مورد نیاز و فاکتورهای لازم در چارت مورد قبول آموزش و پرورش میباشد و توسط مدیر سایت طراحی گردیده است. این اقدام پژوهی کامل و شامل کلیه بخش های مورد نیاز در بخشنامه شیوه نامه معلم پژوهنده میباشد

چكيده

بسیاری از دانش آموزان به دلایل گوناگون از جمله شیوه تدریس دبير، تجربه های ناموفق، فشارهای والدین، کم تمرینی و دشواری در یادگیری مفاهیم ریاضی چنان از این درس دچار ترس و اضطراب می شوند و از خود مقاومت نشان می دهند که گاهی ساده ترین اعمال ریاضی را هم نمی توانند انجام دهند. در حالی که امروزه با توجه به تسلط رشته ریاضی بر علوم و تکنولوژی جدید ضرورت بیشتری برای یادگیری این علم و فهم و درک قوانین آن حس می شود. از این رو آنچه دبيران نیاز به دانستن آن دارند، ساده سازی در مفاهیم، تاکید بر مبانی اولیه علم ریاضی و ارائه تمرین ها و مثال های گوناگون است ومهم تر از همه اینها ایجاد انگیزه است و بهترين انگيزه که مخصوصا در يادگيري و علاقه به رياضي نقش عمومي ايفا مي کند بيان ريشه هاي تاريخي و بيان تارخ رياضيات در پيشرفت رياضي مي باشد.به طور خلاصه می توان گفت که مفاهیم ریاضی، یکی از اثربخش ترین و کارآمد ترین مواد درسی می‌باشد. به طوری که  ریاضیات یکی از عالی ترین تراوش‌های اندیشه ی آدمی است که منعکس کننده­ی اراده­ی انسان و نشان دهنده­ی سیر عقل و برهان و هم­چنین بیان کننده­ی میزان علاقه­ی بشر به کمال و زیبایی است.  نقش بنیادی علم ریاضی در پیشبرد سایر علوم و فنون نیز مورد پذیرش همگان است، به طوری که نرسیدن به هدف‌های آموزشی در زمینه­ی ریاضی موجب ضعف ، ناتوانی و دست نیافتن به اهداف مربوط به پیشرفت علوم و فنون دیگر خواهد بود اينجانب رقیه خدارحمی در اقدام پژوهي فوق راهكارهاي چگونگي علاقه مند ساختن دانش آموزان دوره متوسطه ا.ول را به درس رياضي و همچنین از بین بردن اضطراب آنها در این درس را  مورد بررسي قرار داده ام. اميد است پژوهش مذكور بتواند در جهت پيشبرد اهداف آموزشي مورد قبول واقع شود.

توصيف وضع موجود

اينجانب ….. مدت….سال است كه در آموزش و پرورش مشغول خدمت هستم. و هم اكنون دبير رياضي آموزشگاه رضوان توانه  دوره اول متوسطه هستم. آنچه ذهن مرا را به خود مشغول کرده بود ، به شرح زیر است: در اوایل سال تحصیلی یاد شده، همواره رفتار دانش‌آموزان در زنگ ریاضی، توجه مرا به خود جلب می­کرد. بدان معنا که در این زنگ، شاهد چهره­های درهم رفته و بی حوصله­ی آنان بودم. بعضی از دانش آموزان در این زنگ با یکدیگر صحبت می­کردند، برخی از آن ها بی مورد اجازه­ی بیرون رفتن از کلاس را می­گرفتند، چند تا از دانش­آموزان سرشان را روی میز خود گذاشته چرت می زدند. گاهی اوقات کتاب ریاضی­شان را نمی­آوردند و هنگام انجام تمرین­ها، دائم در کلاس راه می­رفتند. در واقع آن چه بیش از هر چیز مرا متعجّب می‌کرد، کم­تحرکی و بی­توجهی آنان نسبت به درس ریاضی بود، زیرا آن­ها در زنگ‌های دیگر فعال و پر­تحرّک بودند و برای انجام دادن فعالیّت‌های مربوط به درس­های دیگر میل و رغبت زیادی از خود نشان ‌داده و فعالیت­های مورد نظر را به خوبی، کامل و تمیز انجام می­دادند، اما  درکلاس ریاضی علاوه بر این که غیر­فعال بودند، تکالیف و فعالیت­های مربوطه را نیز کامل و مرتب انجام نمی دادند!  زمانی که فعالیت­های عملکردی ارائه می­شد تا انجام دهند، مشاهده می­کردم که بی­حوصله، بی­دقت و نامرتب انجام می دهند. از این که آن‌ها این قدر نسبت به درس ریاضی بی­توجه بودند، متأثر می‌شدم. احساس می­کردم حتماً مشکلی هست که به درس مورد­ نظر   بی­اعتنا هستند، به همین دلیل توجهم به این مسأله بیش­تر جلب شد با توجه به این که درس ریاضی یکی از علوم پایه محسوب می‌شود، عدم­ علاقه به این درس، منجر به ناتوانی یادگیری شده، در نهایت، نه تنها باعث افت تحصیلی و اتلاف بودجه می‌شود، بلکه به سرزنش و تحقیر دانش‌آموزان، تشکیل خودپنداره ی ضعیف و کاهش عزت نفس آنان انجامیده و سلامت روان­شان را نیز به مخاطره می‌اندازد. و چه بسا آنان را به مکانیزم‌های دفاعی ناموفق بکشاند. این مشکلات، از مدرسه و دانش‌آموزان، به خانه و خانواده کشانده شده و اضطراب و ناخشنودی را در همه فضای زندگی می‌پراکند و حاصل همه­ی  این­ها، آسیب سختی است که به بهداشت روانی جامعه وارد می‌شود.(تبریزی،1384،ص7) از این رو، و بر اساس وظیفه­ی خطیر الهی و تعهد شغلی خود و احساس مسئولیتی که در برابر دانش‌آموزانم داشتم، سعی کردم ابتدا علل بی‌علاقه‌گی آنان  را نسبت به درس ریاضی ریشه­یابی نموده و سپس به حل آن مبادرت ورزم.  مسأله­ای که برایم مطرح می‌شد این بود؛ با توجه به محور بودن دانش‌آموزان در فعالیت‌های کلاس، در راستای هدف این اقدام پژوهی چه راه­کارهای عملی را می‌توان ارائه نمود تا میزان علاقه‌مندی دانش‌آموزان به درس ریاضی و فعالیت‌های مربوط به آن بیشتر شود و اضطراب دانش آموزان در این درس کاهش یابد ؟ به عبارت روشن­تر، با استفاده از چه روش­هایی می­توان، زمینه­ی مناسبی برای شرکت فعال فراگیران در انجام فعالیت‌های مربوط به درس ریاضی فراهم نمود؟ بنابراین، در تحقیق حاضر که از نوع  پژوهش در عمل بوده است، در پی آن بودم تا با استفاده از ابزار معتبر علمی به جمع آوری داده‌ها­ی لازم با هدف شناسایی عوامل مؤثر بر ایجاد مسأله و دست­یابی به راه­حل‌های مورد نیاز برای حل آن پرداخته، تا پس از انتخاب و اعتبار بخشی مناسب، به اجرای آن‌ها بپردازم. بر این اساس، عنوان اقدام پژوهی حاضر این است: « چگونه توانستم اضطراب و نگرانی را در یادگیری درس ریاضی دانش آموزانم کاهش دهم؟ » و هدف اصلی آن، ایجاد انگیزه و افزایش علاقه در دانش‌آموزان یاد شده نسبت به درس ریاضی و انجام فعالیت های عملکردی آن و پیشرفت فراگیران در آزمون های درس مورد نظر می باشد.